Sara

Sara, de allergrootste schat van de wereld.

Een tijd geleden hebben wij het gehad om nog een hondje erbij te nemen. We hebben al twee ruwhaarteckels en dat gaat goed. Maar het voelde nog niet compleet.

Nu kun je natuurlijk altijd op zoek gaan naar een pup, maar aangezien onze honden al 12 en 6 zijn leek het ons niet verstandig om hier een pup bij te zetten. Zodoende is onze zoektocht op internet begonnen naar een adoptiehondje.

Al gauw vonden wij de site van Dutchy Adoptions en gelijk waren we verliefd op Sara. Dit is precies wat we willen. Daarom gelijk contact opgenomen en geïnformeerd hoe en wat er allemaal gedaan moest worden. Na wat mailtjes heen en weer was het geregeld. Sara kwam naar ons.

Helaas kregen we twee dagen later een bericht dat ze achteraf al geplaatst was bij iemand in Polen en dus ging het voor ons niet door. Wat een teleurstelling, maar mijn man bleef volhouden dat het goed zou komen….tja, wat kan er nou nog gebeuren….zou je denken.

Een paar weken later werden we gebeld door Karin van Dutchy Adoptions dat Sara weer terug was in het asiel omdat de dame waar ze was geplaatst was overleden. Echt heel vervelend voor Sara, en natuurlijk voor de familie van die mevrouw, maar erg leuk voor ons, want dat betekende dat ze toch weer voor ons beschikbaar was.

De vraag of wij nog geïnteresseerd waren was dus eigenlijk overbodig. Ja, natuurlijk zijn wij nog steeds geïnteresseerd…

Toen ging het snel. Sara zou al dat volgende weekend naar Nederland komen. Zo spannend allemaal. Ik was dus ook al vroeg op de afgesproken plaats en zag het busje met de honden aankomen. Gelijk maar naartoe want daar zat toch ook mijn “kind” bij. Wat een schatje. Zodra de deur open was zag ik haar al zitten….even lekker geknuffeld en toen aan het riempje even wandelen. Da’s toch even anders als je een teefje uitlaat….wij zijn reutjes gewend,da’s toch heel anders. Die plassen elke twee seconden wel ergens…

Toen was het tijd om in de auto te springen en onderweg te gaan naar huis. De reis van ongeveer een uurtje ging haar goed af. We zijn een keer gestopt om even uit de auto te zijn en hoe dichter we bij huis kwamen hoe zenuwachtiger we allebei werden.

Hoe zou het gaan met onze andere honden? Er zit er immers eentje bij met gebruiksaanwijzing….Maar ook Sara was zenuwachtig…”waar zou ik terechtkomen en wie is die rare mevrouw in de auto???” Bij thuiskomst was mijn man met onze honden aan de wandel zodat we allebei tegelijk thuis zouden komen. Je zag dat mijn honden erg enthousiast reageerden toen ze mij zagen en gelijk heel verbaasd, want er liep ineens een ander hondje bij het vrouwtje. Wat is dat dan? Gelijk doorgelopen naar de tuin en daar het hele spul losgelaten. Op goed geluk!!!!

En dat ging perfect. De mannen waren natuurlijk helemaal gecharmeerd van zo’n mooie dame. Wel lastig want ze sprak natuurlijk niet de Nederlandse hondentaal, maar met pootjes en staartjes kwamen ze er een heel eind uit. Ze hebben samen heerlijk gespeeld en lekker gegeten. Onze hond met gebruiksaanwijzing, de kleine Joep, vond het in het begin maar niks. Hij wist niet zo goed wat hij met haar moest doen, maar dat kwam na een paar dagen helemaal goed. De beide heren wisselen elkaar af met de taak om voor Sara te zorgen en met haar te spelen. Zo mooi om te zien hoe het in zo’n roedel aan toegaat.

Sara is nu ondertussen ruim een maand bij ons en het is net alsof ze altijd al hier is geweest. Ze weet precies onze gebruiken en hoe alles er hier aan toegaat. Ze eet goed en loopt hier rond te rennen en dan gaat ze daarna heerlijk relaxed liggen. Dan weet je dat het goed is. Aan een riempje lopen vind ze niet zo geweldig. Dan trekt ze je haast omver. Maar ze luistert erg goed en dus kunnen we haar snel leren hoe het wel moet. “zit” had ze al na twee dagen in de gaten.

Mijn voornemen is om straks met haar lekker aan het werk te gaan. Ze is zo snel en zo behendig dat we haar er waarschijnlijk een groot plezier mee doen om te gaan fly-ballen of behendigheid….. Ze vindt het heerlijk om te spelen en te rennen. Maar toch is ze in huis rustig en kan heerlijk in de stoel voor het raam zitten naar buiten kijken.

Ik heb het idee dat ze het bij ons naar de zin heeft. Ze weet dat het goed is hier en dat ze niet meer weghoeft. Wij zullen misschien niet de beste hondentrainers/hondenopvoeders zijn maar ik durf wel te zeggen dat we heel leuke baasjes zijn!!!!

Sara wil iedereen van Dutchy Adoptions, maar ook Wanda bedanken voor alle goede zorgen en het geweldige werk dat ze doen. Zij hoopt dat alle honden een goed thuis krijgen en net zo kunnen rondrennen en geknuffeld worden als zij!!!

Groetjes van Tim & Henrike Meij

Bram, Joep & Sara ( en de 8 konijnen)